
خبرگزاری آریا - نماینده مردم تربت حیدریه در مجلس شورای اسلامی با بیان اینکه سهمیه آرد برخی نانوایان نیز به دلایل مختلف کاهش پیدا کرده است، از بی تدبیری و بیتصمیمی دولت در اعلام قیمت جدید آرد و گندم در سال جاری انتقاد کرد و نسبت به تبعات معیشتی این وضعیت برای نانوایان هشدار داد.
محسن زنگنه با بیان اینکه از ابتدای سال جاری تاکنون قیمت آرد و گندم چه در نوع یارانهای (نوع 3) و چه در نوع آزادپز (نوع 6) از سوی دولت اعلام نشده است، گفت: نانوایان همچنان با نرخهای سال گذشته فعالیت میکنند، در حالیکه هزینههای جاری از جمله دستمزد کارگران افزایش یافته است؛ بهطور مثال حقوق کارگران بیش از 20 درصد رشد داشته و تورم در ماههای اخیر نیز فشار زیادی به این صنف وارد کرده است.
وی ادامه داد: موضوع دوم مربوط به پرداخت یارانه نان است. تا پیش از این حدود 40 درصد از هزینه نان از طریق یارانهای که توسط بانک سپه پرداخت میشد، به نانوایان بازمیگشت، اما متاسفانه این یارانه نیز از حدود یک ماه پیش قطع شده است.
زنگنه به مسئله بیمه نانوایان نیز اشاره کرد و گفت: شغل نانوایی در زمره مشاغل سخت و زیانآور قرار دارد و سهم کارفرما در بیمه کارگران رقم قابل توجهی است که متاسفانه این رقم نیز در سال جدید افزایش یافته است. همچنین سهمیه آرد برخی نانوایان نیز به دلایل مختلف کاهش پیدا کرده که همه این موارد در کنار هم شرایط معیشتی بسیار دشواری را برای نانوایان بهوجود آورده است؛ بهگونهای که برخی حتی در پرداخت حقوق کارگران خود نیز با مشکل مواجهاند.
نماینده مردم تربت حیدریه در مجلس افزود: در کنار سرمایهگذاریهایی که نانوایان انجام دادهاند، فشارهای معیشتی موجب شده برخی برای جبران هزینهها ناچار به فروش سهمیه آرد خود در بازار آزاد شوند که همین امر نیز باعث برخورد و جریمه توسط دستگاههای نظارتی و تعزیرات میشود. این وضعیت نتیجه عدم تصمیمگیری دولت درباره تعیین قیمت واقعی آرد و گندم است.
وی با تاکید بر اینکه اگر دولت قصد دارد قیمت نان را افزایش ندهد، باید یارانه آن را خود پرداخت کند، نه اینکه فشار را بر نانوایان تحمیل کند، گفت: متاسفانه دولت به بهانه جلوگیری از افزایش قیمت رسمی نان، بار تورم را از جیب نانوا و سرمایهگذار نانوایی تأمین میکند.
زنگنه در پایان با اشاره به اعتراضات اخیر نانوایان در برخی مناطق کشور و پوشش رسانهای آن از سوی برخی رسانههای خارجی معاند گفت: اگر دولت هرچه سریعتر برای حل این مشکل تدبیری نیاندیشد، این مسئله میتواند به یکی از بسترهای نارضایتی اجتماعی تبدیل شود./
پایان پیام