
خبرگزاری آریا - نماینده مردم پیرانشهر در مجلس شورای اسلامی با اشاره به مبحث انتقال پایتخت گفت: به جای اقدامات پرهزینه، کافی است تسهیلاتی که به تهران داده میشود در مناطق محروم و مرزی نیز اختصاص یابد. این پیشنهاد ساده اما مبتنی بر منطق اقتصادی و عدالت اجتماعی است.
کمال حسینپور، در تذکری شفاهی در جلسه علنی امروز (سهشنبه 6 خردادماه) مجلس شورای اسلامی با اشاره به انتخاب اعضای جدید هیئترئیسه مجلس گفت: ابتدا انتخاب اعضای جدید هیات رئیسه را تبریک میگویم اما اجازه دهید با صراحت عرض کنم، تبریک کافی نیست، پاسخ لازم است. باید از خودمان بپرسیم در یک سال گذشته مجلس چه کرده است؟ کدام زخم مردم را درمان کردهایم؟
حسینپور با انتقاد از گرانی، ناترازی بودجه و انرژی، بحران در تأمین نهادههای دامی، و افزایش بیکاری، افزود: گرانی استخوان مردم را خرد کرده، ناترازی انرژی و بودجه هنوز پابرجاست، نهادههای دامی به گره کور تبدیل شده و بیکاری به فاجعه رسیده است. ما کجای این بحرانها ایستادهایم؟
نماینده پیرانشهر تاکید کرد: آیا اولویتهای ما با اولویتهای ملت یکی بوده است؟ آیا حل مشکلات معیشتی، حمایت از تولید، کاهش فاصله طبقاتی و مقابله با فساد در صدر دستور کار مجلس قرار داشته یا سرگرم حواشی، طرحهای کماثر و تسویهحسابهای سیاسی بودهایم؟ »
وی ادامه داد: امروز روز اول کاری هیات رئیسه جدید مجلس است، اما سال زود میگذرد و فردا همین وقت مردم به عملکرد ما نمره خواهند داد. بیاییم به جای آنکه یک ماه وقت ملت را صرف بررسی لایحه نظام جامع باشگاهداری کنیم، به داد مردمی برسیم که برای پرداخت اجاره خانه، خرید گوشت و تأمین داروی کودکانشان چشمانتظار نتیجهاند .
حسینپور همچنین با اشاره به طرح انتقال پایتخت و جلسات مربوط به کاهش تمرکز از تهران گفت: به جای اقدامات پرهزینه، کافی است تسهیلاتی که به تهران داده میشود در مناطق محروم و مرزی نیز اختصاص یابد. این پیشنهاد ساده اما مبتنی بر منطق اقتصادی و عدالت اجتماعی است. عدالت در توزیع منابع مؤثرتر از انتقال مکانهاست .
وی در پایان تصریح کرد: اگر تهران با پول، سرمایه، زیرساخت و امتیاز رشد کرد، چرا همان نسخه را برای خوزستان، سیستان، کردستان، آذربایجان غربی و سایر مناطق مرزی اجرا نکنیم؟ مگر ایران فقط تهران است؟ انتقال پایتخت شاید هزاران میلیارد تومان هزینه داشته باشد، اما انتقال عدالت با یک تصمیم قابل اجراست. ما به انتقال قدرت از مرکز به پیرامون نیاز داریم، نه صرفاً انتقال ساختمانها ./
پایان پیام